Efes ile İskenderiye'nin Kardeş Şehirliği'ni (Homonoia) temsil eden kabartma.
Artemis ve Serapis.
MS.1.yy - Efes Müzesi.
Homonoia ; “anlaşma-uyuşma, fikir birliği, oy birliği” anlamlarına gelen ὁμόνοια kelimesi M.Ö. 5.yüzyıldan itibaren bir tanrının sıfatı olarak, tek başına bir kült olarak ya da gerek ailevi, gerek kent içi, gerekse kentler arasındaki uyumu belgelemek için farklı nedenlerle kullanılmaya başlanmıştır.
Homonoia kavramının kullanımı 3 ana başlık altında toplanabilir:
1) Panhellenik: Pers tehlikesine karşı yapılacak savaşla bağlantılı olarak Hellen menşeinin öne çıkarılması; Hadrianus’un kültürel ve dinsel kanalları Hellen ulusalcılığına bağlama çabası;
2) Kent içi uyum: Aristokratların hırsları ve rekabetlerine karşı halk arasında çıkan gerilimin azaltılması; Yahudi ve Hıristiyanlar gibi bazı halk gruplarına karşı yürütülen ayaklanmaların ortadan kaldırılması; halkın gereksinmelerinin karşılanmasındaki aksamalar sonucu yaşanan huzursuzlukların giderilmesi; kent içindeki politik çekişmelerin yarattığı gerginliğin ortadan kaldırılması;
3) Kentler arası uyum: Ekonomik, kültürel, dini ve tarihsel bağlantılar; bir anlaşmazlığın (kavganın) sonlandırılmasının kutlanması.
Mitolojide Homonia bir ruh olarak bildirilir ve karşıtı da Eris'tir (fesat, fitne tanrıçası). Bazen gerçek adaletin ayrılmaz üçlüsü Praksidike (Gerçek Adalet, Ceza Yargıcı, İntikam) , Arete (Fazilet, Erdem) ve Homonia (Fikir Birliği, Uyuşma, Birlik) olarak gösterilir. Kimi zaman babaları muhafız tanrısı olan Soter Zeus ile bir tutulmuştur.
Bir başka hikayede ise üç Praksidike vadırr; Thelxineia, Alkomeneia ve Aulis , Boiotia Kralı Ogyges'in kızlarıdır. Praksidike bazen Persephone ile de eşleştirilir.
Dini ya da politik bir kavram olarak edebi, epigrafik ve de numizmatik verilerde farklı konseptlerde kullanılmıştır.
//GÜNÜMÜZDE YAŞANANLAR...
