Dr. GEORGE NAKRATZAS
Interview with the Anti-Nationalist
Interview by George Stamkos, March 16, 2011
source in GR
Dr. GEORGE NAKRATZAS; "In Greece, I believe that the number of psychiatrists should be doubled, because otherwise I don't see you doing well!"
Nationalists love to hate him. At the mere mention of his name, they act Pavlovian, like a bull in front of a “red flag.” The so-called “progressives” usually have a sour expression on their faces when forced to refute his arguments and positions. On the contrary, he is supported by the “dissident intellectuals” of Greece and all sorts of anti-nationalists, who have managed to escape the nationalist “brainwashing” of the Greek educational system.
Dr. George Nakratzas is considered by many to be a controversial figure, except of course for those who have read his “heretical” books, which refute our “national myths” and the various “self-evident truths” that they cultivate. Dr. George Nakratzas is a writer and publisher (Batavia Publications), who does not live permanently in Greece, although he visits it very often. Specifically, he lives in Rotterdam, the Netherlands, where he worked for many years as a pulmonologist, while for a number of years he was also the director of a clinic. He began writing his “heretical” books in the 1980s and the writings caused a “huge uproar”, especially among the intolerant nationalist circles of our country. Today, among other things, he is also a political advisor to the EFA (European Free Alliance), and a collaborator of EBLUL , the European Union's body for the less spoken languages in the old continent. Last September, Batavia Publications republished the infamous ABECEDAR , an alphabet book that the Greek state published in 1925 for the education of the so-called "Macedonian minority" in northern Greece, but then decided to withdraw it. The republishing of this book is sure to cause many reactions, from "well-known circles" and not only. So, on the occasion of the republishing of the "heretical" ABECEDAR , we found Giorgos Nakratzas and "interrogated" him, so that he could publicly state his own opinion to the anxious readers of ZENITH...
First published in Greece as "I steni ethnoloyiki syngenia ton simerinon Ellinon, Voulgaron kai Tourkon, 1988"
Interview by George Stamkos, March 16, 2011
Stamkos: Mr. Nakratzas, what prompted you to study the "forbidden history" of the modern Greek state, and specifically to study the issue of the assimilation/disappearance of "disturbing" minorities from the territory of present-day Greece?
Nakratzas: The first and most important reason for this study is the fact that ideologically I am against any form of forced assimilation and especially against any disappearance of Minorities. This political ideology is not only my own political philosophy, but it is the ideological foundation on which the European Union is based today.
But emotionally equally important is the fact that both my parents were refugees from eastern Thrace and Asia Minor, belonging to the most tragic Greek Minority. This Minority was destroyed by Eleftherios Venizelos, that most capable exponent of the paranoid Great Idea.
Both my parents' families lived in Turkey with a significant fortune, and were transferred to Greek Macedonia, destitute, due to the forced population exchange, which was due to Venizelos and not the Turks as is generally believed.
It is worth noting that the compensations that were generally given for refugees, both from abroad and from the then League of Nations, were robbed by the rodents of the Greek state...
Stamkos: One of your first books – which in fact made you particularly “unpleasant” among nationalists – was entitled The Close Ethnological Affinity of Modern Greeks, Bulgarians and Turks (Batavia Publishing, 1988). Why do you believe that these three neighboring peoples, who have historically been “implacable enemies” of each other, display such a close ethnological affinity?
Nakratzas: Here I must confess that the title of the first edition of my book contains a fundamental error. Specifically, it is not about an ethnological kinship between the peoples of the Balkans, it is simply about a close racial kinship. The national identity of each individual is a cultural concept, on the contrary, racial identity depends not on culture but on the chromosomes of each citizen, provided that these are recognizable.
Both the Greeks and the Turks, Bulgarians or ethnic Macedonians consist of a mosaic of peoples or tribes which of course, depending on the region, consists of very similar chromosomal traits. I analyze this issue in detail in my books, which contradicts the myths we are taught in schools…
Stamkos: What problems did you encounter when you first published a book that said things “forbidden” by Greek nationalist historiography? Has Greek society changed since the 1980s regarding the acceptance of diversity, different points of view, and minorities?
Nakratzas: The problems that were created were quite numerous, because modern Greek society has not yet entered the phase of ideological Renaissance, like Western Europe, but is more or less in a phase between theocracy and modernism. The consequence of this is that the average Modern Greek does not even tolerate discussion on so-called national issues , of course the obscurantist role of the Church being predominant.
So far, nothing has changed in the issues you mention, only the international conditions have changed because the "Cocoons" , i.e. the European Union, will not allow Europe to regress to theocracy. Do not forget that the revolution of 1821 had failed and thanks to the sacrifices of the Europeans, i.e. the English sailors in the naval battle of Navarino and the French soldiers of General Maison's army in the Peloponnese, Greece was liberated, which is almost hidden.
Stamkos: Certain nationalists, having negatively interpreted the books you write and publish as well as your positions regarding the “non-existent” Slavo-Macedonian minority in Greece, have attacked you from time to time and have accused you of serious characterizations, such as “anti-Hellenic”, “janissary”, “agent”, etc. Recently, you even had a legal adventure with a far-right leaflet, which you won. What do you have to answer to all those who accuse you of these accusations?
Nakratzas: The behavior of the nationalists is self-evident because these miserable Modern Greeks are nothing more than the victims of our so-called "noble blindness", as a Greek intellectual expressed it.
Nationalist propaganda, I would rather say "brainwashing", in school, in the army, in the church and elsewhere, has created that reflexive mindset according to which anyone who does not agree with us is a traitor, a sellout, an agent and does not get along...
In Greece, I believe that the number of psychiatrists should be doubled because otherwise I don't see you doing well!
Stamkos: You are, as is known, also a political advisor to EFA and a collaborator of EBLUL , the European Union body for the least spoken languages in the old continent. Why should the EU intervene in issues of “national policy” and press for the rights of “non-existent” minorities in Greece?
Nakratzas: Your question is highly provocative. Mr. Stamkos, Modern Greeks must understand that the era when every state can do whatever it wants with its minorities, both linguistic and cultural, religious or national, is over. This is exactly what the former Minister of Foreign Affairs of the country of Albanian origin, Mr. Pangalos, said, who now claims to be a direct descendant of Alexander the Great.
Human rights are not issues of national politics, as you say, but are issues that concern the whole of Europe. Anyone who dares to violate them violently will be imprisoned in The Hague, where Milosevic was also "hosted"...
Stamkos: The official position of the Greek state is that in Greece "there are no national minorities", but only one religious one, the Muslim minority of Western Thrace, recognized by the Treaty of Lausanne (1923). Is this really the case? Why does Greece insist on denying the existence of minorities on its territory?
Nakratzas: For the simple reason that those in charge of the Ministry of Foreign Affairs suffer from a kind of autistic syndrome, that is, they live in their own world without being able to perceive what is happening in the outside world. The clock in the brain of these people stopped at the date 1903.
Stamkos: In our country, the dominant view is that in Greek Macedonia there are only Greeks. They say that the Slavic-Macedonian minority is non-existent, that it is a propaganda construct of Tito and the Skopjes, which lacks historical and ethnological basis. What is your view on this?
Nakratzas: This absurd view is very commonly heard, a fact which forms the basis of today's Greek nationalist propaganda. Documents are still preserved today in the archives of the Greek Ministry of Foreign Affairs which state that in the then Ottoman Macedonia there were Greeks, Turks and Macedonians (The Macedonians, according to the Greek Ministry of Foreign Affairs, had no relation to the Greek-speaking inhabitants and were known as Makedonski, later they were called Slavo-Macedonians by the KKE).
In 1870, the Bulgarian Exarchate was created, so Greek propaganda, in order to convince the Slavic-speaking Macedonians not to fall under the influence of Bulgarian propaganda, cultivated in them the idea that they were not Bulgarians but descendants of the ancient Macedonians! The worst thing is that both they and we believed the myth, with results that are visible to this day.
The officials of the Greek Ministry of Foreign Affairs either do not know or pretend not to know that the first congress of the then Macedonian intellectuals took place in 1897 in Thessaloniki, in the presence of Delchev. Unfortunately for them, however, these young Macedonians were socialists, and not pro-royalists, which was something of a red flag for the ruling class of Europe at the time. It should be noted that 20 years later the October Revolution broke out, with all the well-known consequences.
The national identity of the Macedonians is therefore not a creation of Tito but existed since that time, at least among that portion of Macedonians who were politically aware.
Now the funny argument that the Macedonians of the Republic of Macedonia lack a historical and ethnological basis should not even be mentioned as an anecdote, because all the peoples of the Balkans, including us Greeks, are made up of a mosaic of peoples and tribes.
Both the inhabitants of the Republic of Macedonia and the current inhabitants of the Republic of Greece have no or little relation to the ancient Macedonians, the medieval Slavs, or the ancient Greeks.
For example, about half of the inhabitants of today's Peloponnese and almost all of the inhabitants of today's Attica-Boeotia are descendants of Albanians who came there in the 14th century AD. A huge percentage of the Greeks of Epirus, central Greece and Pindos are descendants of Slavs, Latin-speaking Vlachs and Albanians who came to these parts after the 6th , 9th and 13th - 14th centuries AD.
This reality, of course, applies to all the peoples of the Balkans and Europe, and the funny anecdote that we are a brotherly people even goes beyond the limits of paranoia.
Stamkos: You, if I remember correctly, are of Asia Minor origin. But why are you so concerned about the rights of the so-called "Macedonian" minority in northern Greece? Why don't you deal, for example, with the rights of the Greeks of Constantinople or the Greeks of Northern Epirus?
Nakratzas: You are making a mistake, Mr. Stamko. My support for the rights of the ethnic Macedonians of our country has more to do with the issue of our democratization. The democratization of any country is measured by how much that country protects the rights of Minorities, whatever they may be. This is the meaning of my actions.
Regarding your second question, the answer is twofold, firstly, I do not deal with any minority unless I am asked by the Minority itself, and secondly, I believe that the issue of Minorities in each country is the exclusive obligation of the enlightened citizens of the countries in which the Minorities live.
In our country, one mainly sees people on the Left, and more specifically the leaders of the Coalition, tearing their clothes for the Kurds of Turkey or the Indians of Mexico. However, these same people act deaf or mute if you talk to them about ethnic Macedonians.
I observed this behavior years ago at a Synaspismos rally in Thessaloniki, specifically at the Aigli cinema, where their then president, Mr. Konstantopoulos, was also present. When I asked in an intervention whether we would give back to the Macedonians what we stole from them, namely their language, then of the approximately 5,000 gathered party supporters, approximately 25% applauded furiously and 75% swallowed their tongues!
Recently, the same theater of the absurd was played out at an open gathering in the square opposite the Acheiropoieto church, where the Secretary of the Coalition, Mr. Hountis, was present. When I publicly asked a question about the ethnic Macedonians, this very clever gentleman, in order to avoid answering, pretended to be an idiot, saying that he did not understand my question, and added that after the gathering he would speak to me personally to explain. Of course, I did not agree to wait and left the gathering…
Stamkos: What is the ABECEDAR reading book , which you just released from Batavia Publications? Why did you decide to publish a book that the Greek state published in 1925 for the Macedonian minority of northern Greece and then decided to withdraw it?
Nakratzas: I have already answered you, but I can add that I consider it the greatest sin to steal from a people their native language. I refer you to Thanasis Triaridis's amazing article "A severed tongue". Because of this article, after the newspaper Makedonia refused to publish it, this amazing young writer interrupted his collaboration with the newspaper.
Many Greeks fear that if, for example, the existence of a Slav-Macedonian minority in Greece is recognized and certain cultural rights are granted, then this will activate separatist and separatist tendencies that may even lead to the secession of Greek territories... Are the Greeks "paranoid" or do they have reason to believe such a thing?
These Greeks are not born paranoid, they are completely normal people, but they have become so due to the constant nationalistic "brainwashing" by the school, the army and the church.
Stamkos: What is your opinion on Greek nationalism in general? What is its qualitative difference compared to other European nationalisms, e.g. French, Italian, etc.?
Nakratzas: We should not associate nationalism with patriotism. Patriotism teaches one to defend one's homeland from dangers, just as one has a duty to defend one's home and family if criminals invade one's home. Nationalism in general is a criminal theory, which teaches intolerance and the destruction of what is different.
Stamkos: What is your opinion about the Greek Church and especially Archbishop Christodoulos?
Nakratzas: What can I say, it would take an entire interview to answer this question about the man who said that to solve the Cyprus problem we need cannons (it is mentioned in detail in Mr. Vasilakis' book The Scourge of God ). For this priest I feel the greatest contempt that any normal person can possibly feel.
Stamkos: You have recently stated that Greece has been experiencing a kind of “spiritual renaissance” in recent years, with groups of dissident democratic intellectuals boldly moving towards the emergence of historical truth away from “national myths” and nationalist ideological blindness. Is this really happening or is it just wishful thinking?
Nakratzas: Of course, this is the case, and I could with great pleasure mention the following Greek authors: Messrs. Nikos Dimou, Thanasis Triaridis, Dionysis Gousetis, Dimitris Lithoxosou, Giorgos Tsiakalos and others whom I do not know personally.
Stamkos: What is the Greece you envision?
Nakratzas: A truly democratic Greece and not semi-fascist, at least when it comes to human rights...
source in GR : Zenith, New İdealistic Cultural Current
***
Δρ. ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΑΚΡΑΤΖΑΣ
Συνέντευξη με τον Αντι-Εθνικιστή
Δρ. ΓΙΩΡΓΟ ΝΑΚΡΑΤΖΑ
«Στην Ελλάδα πιστεύω ότι θα πρέπει να διπλασιαστεί ο αριθμός των ψυχιάτρων, διότι αλλιώς δεν σας βλέπω να την βγάζετε καλά!» Δρ. Γ. Νακρατζάς
Οι εθνικιστές λατρεύουν να τον μισούν. Στο άκουσμα και μόνο του ονόματός του λειτουργούν παβλοφιανά, όπως ένας ταύρος μπροστά σε «κόκκινο πανί». Οι δήθεν «προοδευτικοί» έχουν συνήθως ξινισμένη έκφραση στα πρόσωπα τους, όταν αναγκάζονται να αντικρούσουν τα επιχειρήματα και τις θέσεις του. Αντίθετα τον υποστηρίζουν οι «αντιφρονούντες διανοούμενοι» της Ελλάδας και οι κάθε λογής αντι-εθνικιστές, που έχουν κατορθώσει να ξεφύγουν από την εθνικιστική «πλύση εγκεφάλου» του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.
Ο Δρ. Γιώργος Νακρατζάς θεωρείται από πολλούς ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο, εκτός βέβαια από εκείνους που έχουν διαβάσει τα «αιρετικά» βιβλία του, τα οποία καταρρίπτουν τους «εθνικούς μύθους» μας και τις διάφορες «αυταπόδεικτες αλήθειες» που αυτοί καλλιεργούν. Ο Δρ. Γιώργος Νακρατζάς, είναι συγγραφέας και εκδότης (εκδόσεις Μπατάβια), που δεν ζει μόνιμα στην Ελλάδα, αν και την επισκέπτεται πολύ συχνά. Συγκεκριμένα ζει στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας, όπου εργάστηκε για πολλά χρόνια ως ιατρός-πνευμονολόγος, ενώ επί σειρά ετών υπήρξε και διευθυντής κλινικής. Ξεκίνησε τη συγγραφή των «αιρετικών» του βιβλίων τη δεκαετία του 1980 και τα συγγράμματα προκάλεσαν «σάλο», ιδιαίτερα ανάμεσα στους μισαλλόδοξους εθνικιστικούς κύκλους της χώρας μας. Σήμερα, ανάμεσα στ’ άλλα, είναι και πολιτικός σύμβουλος της EFA (European Free Alliance), και συνεργάτης της EBLUL, δηλαδή του οργάνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις λιγότερο ομιλούμενες γλώσσες στη γηραιά ήπειρο. Τον περασμένο Σεπτέμβριο οι εκδόσεις Μπατάβια επανεκδώσανε το περιβόητο ABECEDAR, ένα αλφαβητάρι που εξέδωσε το 1925 το ελληνικό κράτος για την εκπαίδευση της λεγόμενης «μακεδονικής μειονότητας» στη βόρεια Ελλάδα, αλλά κατόπιν αποφάσισε να το αποσύρει. Η επανέκδοση αυτού του βιβλίου είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει πολλές αντιδράσεις, από «γνωστούς κύκλους» και όχι μόνον. Με αφορμή λοιπόν την επανέκδοση του «αιρετικού» ABECEDAR, βρήκαμε τον Γιώργο Νακρατζά και τον «ανακρίναμε», ώστε να καταθέσει δημοσίως τη δική του άποψη στους ανήσυχους αναγνώστες του ΖΕΝΙΘ …
Συνέντευξη στον Γιώργο Στάμκο
Κύριε Νακρατζά τι ήταν αυτό που σας ώθησε στη μελέτη της «απαγορευμένης ιστορίας» του σύγχρονου ελληνικού κράτους, και συγκεκριμένα στη μελέτη του ζητήματος της αφομοίωσης / εξαφάνισης των «ενοχλητικών» μειονοτήτων από το έδαφος της σημερινής Ελλάδας;
Πρώτη και σημαντική αιτία αυτής της μελέτης αποτελεί το γεγονός ότι ιδεολογικά είμαι εναντίον κάθε μορφής βιαίας αφομοίωσης και ιδιαίτερα εναντίον οποιασδήποτε εξαφάνισης Μειονοτήτων. Η πολιτική αυτή ιδεολογία δεν αποτελεί μόνο δική μου πολιτική φιλοσοφία, αλλά είναι το ιδεολογικό βάθρο πάνω στο οποίο στηρίζεται σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Συναισθηματικά όμως εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι και οι δύο γονείς μου ήταν πρόσφυγες προερχόμενοι από την ανατολική Θράκη και τη Μικρά Ασία, ανήκοντες στην πιο τραγική ελληνική Μειονότητα. Τη Μειονότητα αυτήν την κατέστρεψε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο ικανότατος αυτός εκφραστής της παρανοϊκής Μεγάλης Ιδέας.
Οι οικογένειες και των δύο γονιών μου ζούσαν στην Τουρκία έχοντας μια σημαντική περιουσία, μεταφέρθηκαν δε πάμφτωχοι στην ελληνική Μακεδονία λόγω της υποχρεωτικής ανταλλαγής των πληθυσμών, η οποία οφείλεται στον Βενιζέλο και όχι στους Τούρκους όπως γενικά πιστεύεται.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι τις αποζημιώσεις που δόθηκαν γενικά για τους πρόσφυγες τόσο από το εξωτερικό όσο και από την τότε Κοινωνία των Εθνών τις λήστεψαν τα τρωκτικά του ελλαδικού κράτους…
Ένα από τα πρώτα βιβλία σας –το οποίο μάλιστα σας έκανε ιδιαίτερα «δυσάρεστο» στους κόλπους των εθνικιστών– είχε τον τίτλο Η Στενή Εθνολογική Συγγένεια των Σημερινών Ελλήνων, Βουλγάρων και Τούρκων (εκδ. Μπατάβια, 1988). Γιατί θεωρείτε πως αυτοί οι τρεις γειτονικοί λαοί, που υπήρξαν ιστορικά και «άσπονδοι εχθροί» μεταξύ τους, παρουσιάζουν τόσο στενή εθνολογική συγγένεια;
Εδώ θα πρέπει να ομολογήσω ότι ο τίτλος της πρώτης έκδοσης του βιβλίου μου αυτού περιέχει ένα βασικό λάθος. Συγκεκριμένα δεν πρόκειται για εθνολογική συγγένεια ανάμεσα στους λαούς των Βαλκανίων, απλώς πρόκειται για μια στενή φυλετική συγγένεια. Η εθνική ταυτότητα κάθε ατόμου αποτελεί μια πολιτιστική έννοια, αντιθέτως η φυλετική ταυτότητα εξαρτάται όχι από τον πολιτισμό αλλά από τα χρωματοσώματα κάθε πολίτη, εφόσον βέβαια αυτά είναι αναγνωρίσιμα.
Τόσο οι Έλληνες όσο και οι Τούρκοι, Βούλγαροι ή εθνικά Μακεδόνες αποτελούνται από ένα μωσαϊκό λαών ή φυλών το οποίο βέβαια, ανάλογα με την περιοχή, αποτελείται από συγγενέστατα χρωματοσωμικά γνωρίσματα. Το θέμα αυτό το αναλύω λεπτομερειακά στα βιβλία μου, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με τους μύθους που μας μαθαίνουν στα σχολεία…
Τι προβλήματα συναντήσατε όταν εκδώσατε για πρώτη φορά ένα βιβλίο, που έλεγε πράγματα «απαγορευμένα» από την ελληνική εθνικιστική ιστοριογραφία; Άλλαξε η ελληνική κοινωνία σε σχέση με τη δεκαετία του 1980 σχετικά με την αποδοχή της διαφορετικότητας, της διαφορετικής άποψης και των μειονοτήτων;
Τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν ήταν αρκετά, αυτό διότι η νεοελληνική κοινωνία δεν έχει υπεισέλθει ακόμα στην φάση της ιδεολογικής Αναγέννησης, όπως η Δυτική Ευρώπη, αλλά βρίσκεται περίπου σε μια φάση μεταξύ θεοκρατίας και μοντερνισμού. Συνέπεια αυτού είναι το ότι ο μέσος Νεοέλληνας δεν ανέχεται καν συζήτηση πάνω στα λεγόμενα εθνικά θέματα, προεξάρχοντος βέβαια του σκοταδιστικού ρόλου της Εκκλησίας.
Μέχρι στιγμής δεν άλλαξε τίποτε στα θέματα που αναφέρεσθε, απλώς άλλαξαν οι διεθνείς συνθήκες διότι οι «Κουτόφραγκοι», δηλαδή η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα επιτρέψουν την οπισθοδρόμηση της Ευρώπης στη θεοκρατία. Μην ξεχνάτε ότι η επανάσταση του 1821 είχε αποτύχει και χάρη στις θυσίες των Ευρωπαίων, δηλαδή των Άγγλων ναυτών στη ναυμαχία του Ναυαρίνου και των Γάλλων στρατιωτών του στρατού του στρατηγού Μαιζόν στην Πελοπόννησο, η Ελλάδα απελευθερώθηκε, πράγμα το οποίο σχεδόν αποκρύπτεται.
Ορισμένοι εθνικιστές, έχοντας ερμηνεύσει αρνητικά τα βιβλία που γράφετε κι εκδίδετε καθώς και τις θέσεις σας σχετικά με την «ανύπαρκτη» σλαβομακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα, σας έχουν επιτεθεί κατά καιρούς και σας έχουν προσάψει βαρείς χαρακτηρισμούς, όπως π.χ. «ανθέλληνας», «γενίτσαρος», «πράκτορας» κλπ. Τελευταία μάλιστα είχατε και μια δικαστική περιπέτεια με μια ακροδεξιά φυλλάδα, την οποία και κερδίσατε. Τι έχετε να απαντήσετε σε όλους αυτούς που σας προσάπτουν αυτές τις κατηγορίες;
Η συμπεριφορά των εθνικιστών είναι αυτονόητη διότι οι ταλαίπωροι αυτοί Νεοέλληνες δεν είναι παρά τα θύματα της λεγόμενης «ευγενούςμας τύφλωσης», όπως ακριβώς εξέφρασε κάποιος Έλληνας διανοούμενος.
Η εθνικιστική προπαγάνδα, μάλλον θα έλεγα η «πλύση εγκεφάλου», στο σχολείο, στο στρατό, στην εκκλησία και αλλαχού, δημιούργησε εκείνο το σκεπτικό αντανακλαστικό σύμφωνα με το οποίο όποιος δεν συμφωνεί μαζί μας είναι προδότης, πουλημένος, πράκτορας και δεν συμμαζεύεται…
Στην Ελλάδα πιστεύω ότι θα πρέπει να διπλασιαστεί ο αριθμός των ψυχιάτρων διότι αλλιώς δεν σας βλέπω να την βγάζετε καλά!
Είστε, ως γνωστόν, και πολιτικός σύμβουλος της EFA και συνεργάτης της EBLUL, δηλαδή του οργάνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις λιγότερο ομιλούμενες γλώσσες στη γηραιά ήπειρο. Γιατί η Ε.Ε. πρέπει να παρεμβαίνει σε ζητήματα «εθνικής πολιτικής» και να πιέζει για τα δικαιώματα των «ανύπαρκτων» μειονοτήτων στην Ελλάδα;
Η ερώτησή σας είναι έντονα προβοκατόρικη. Κύριε Στάμκο, πρέπει να καταλάβουν οι Νεοέλληνες ότι πέρασε πια η εποχή που μπορεί κάθε κράτος να κάνει ότι θέλει με τις μειονότητες του, τόσο τις γλωσσικές όσο και τις πολιτιστικές, θρησκευτικές ή εθνικές. Αυτά ακριβώς είπε και ο αρβανίτικης καταγωγής τέως Υπουργός Εξωτερικών της χώρας κύριος Πάγκαλος, ο οποίος τώρα μάλιστα δεν αποκλείεται να ισχυρίζεται ότι είναι και κατευθείαν απόγονος του μεγάλου Αλεξάνδρου.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι θέματα εθνικής πολιτικής, όπως λέτε, αλλά είναι θέματα που αφορούν σε ολόκληρη την Ευρώπη. Όποιος δε τολμήσει να τα καταπατήσει βιαίως τον περιμένουν οι φυλακές της Χάγης, εκεί δηλαδή που «φιλοξενήθηκε» και ο Μιλόσεβιτς…
Η επίσημη θέση του ελληνικού κράτους είναι ότι στην Ελλάδα «δεν υπάρχουν εθνικές μειονότητες», αλλά μόνο μία θρησκευτική, η μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης, αναγνωρισμένη από τη Συνθήκη της Λοζάννης (1923). Είναι έτσι τα πράγματα; Γιατί η Ελλάδα επιμένει να αρνείται την ύπαρξη μειονοτήτων στο έδαφός της;
Για τον απλούστατο λόγο ότι οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Εξωτερικών πάσχουν από ένα είδος αυτιστικού συνδρόμου, δηλαδή ζουν στον δικό τους κόσμο χωρίς να μπορούν να αντιληφθούν τι γίνεται στον έξω κόσμο. Το ρολόι του εγκεφάλου των ανθρώπων αυτών σταμάτησε στην ημερομηνία 1903.
Στη χώρα μας η κυρίαρχη άποψη είναι ότι στην ελληνική Μακεδονία υπάρχουν μόνον Έλληνες. Λένε ότι η σλαβομακεδονική μειονότητα είναι ανύπαρκτη, ότι πρόκειται για ένα προπαγανδιστικό κατασκεύασμα του Τίτο και των Σκοπίων, που στερείται ιστορικής και εθνολογικής βάσης. Ποια είναι η άποψη σας πάνω σ’ αυτό;
Αυτή η ανόητη άποψη ακούεται συνηθέστατα, γεγονός το οποίο αποτελεί την βάση της σημερινής ελληνικής εθνικιστικής προπαγάνδας. Διασώζονται και σήμερα ακόμη έγγραφα στα αρχεία του ελληνικού Υπουργείου των Εξωτερικών τα οποία αναφέρουν ότι στην τότε οθωμανική Μακεδονία κατοικούσαν Έλληνες, Τούρκοι και Μακεδόνες (Οι Μακεδόνες κατά το ελληνικό Υπουργείο των Εξωτερικών δεν είχαν σχέση με τους Ελληνόφωνους κατοίκους και ήταν γνωστοί σαν Μακεδόνσκι, αργότερα δε ονομάσθηκαν από το ΚΚΕ Σλαβομακεδόνες).
Το 1870 δημιουργήθηκε η βουλγαρική Εξαρχία, οπότε η ελληνική προπαγάνδα προκειμένου να πείσει τους σλαβόφωνους Μακεδόνες να μην περιέλθουν κάτω από την επιρροή της βουλγαρικής προπαγάνδας τους καλλιέργησε την ιδέα ότι δεν ήταν Βούλγαροι αλλά απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων! Το χειρότερο είναι ότι τον μύθο τον πιστέψαμε τόσο αυτοί όσο και εμείς, με αποτελέσματα που είναι ορατά μέχρι και σήμερα.
Οι αρμόδιοι του ελληνικού Υπουργείου των Εξωτερικών είτε δεν γνωρίζουν είτε κάνουν ότι δεν γνωρίζουν πως το πρώτο συνέδριο των τότε διανοούμενων Μακεδόνων έλαβε χώρα το 1897 στην Θεσσαλονίκη, παρουσία και του Ντέλτσεφ. Προς ατυχία τους όμως οι νεαροί αυτοί Μακεδόνες ήταν σοσιαλιστές, και όχι φιλοβασιλικοί, πράγμα το οποίο αποτελούσε για την άρχουσα τάξη της τότε Ευρώπης κάτι σαν κόκκινο πανί. Σημειωτέον ότι 20 χρόνια αργότερα ξέσπασε και η Οκτωβριανή Επανάσταση, με όλες τις γνωστές συνέπειες.
Η εθνική λοιπόν ταυτότητα των Μακεδόνων δεν είναι δημιούργημα του Τίτο αλλά υπήρχε από την εποχή ακόμα εκείνη, τουλάχιστον σε εκείνη την μερίδα των Μακεδόνων που ήταν συνειδητοποιημένοι πολιτικά.
Τώρα το αστείο επιχείρημα ότι οι Μακεδόνες της Δημοκρατίας της Μακεδονίας στερούνται ιστορικής και εθνολογικής βάσης δεν θα έπρεπε ούτε καν σαν ανέκδοτο να αναφέρεται, διότι όλοι οι λαοί των Βαλκανίων, συμπεριλαμβανομένων και ημών των Ελλήνων, αποτελούνται από ένα μωσαϊκό λαών και φυλών.
Τόσο οι κάτοικοι της Δημοκρατίας της Μακεδονίας όσο και οι σημερινοί κάτοικοι της Δημοκρατίας της Ελλάδας δεν έχουν καμία ή ελάχιστη σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες, τους μεσαιωνικούς Σλάβους ή τους αρχαίους Έλληνες.
Για παράδειγμα το ήμισυ περίπου των κατοίκων της σημερινής Πελοποννήσου και σχεδόν το σύνολο των κατοίκων της σημερινής Αττικοβοιωτίας είναι απόγονοι Αλβανών που ήρθαν εκεί τον 14ο αιώνα μ.Χ. Ένα τεράστιο ποσοστό των Ελλήνων της Ηπείρου, της κεντρικής Ελλάδας και της Πίνδου είναι απόγονοι Σλάβων, λατινόφωνων Βλάχων και Αλβανών που ήρθαν στα μέρη αυτά μετά τον 6ο τον 9ο και τον 13ο-14ο αιώνα μ.Χ .
Η πραγματικότητα αυτή ισχύει βέβαια για όλους τους λαούς των Βαλκανίων και της Ευρώπης, το δε αστείο ανέκδοτο ότι είμαστε ανάδελφος λαός ξεπερνάει ακόμα και τα όρια της παράνοιας.
Εσείς, αν θυμάμαι καλά, είστε Μικρασιατικής καταγωγής. Γιατί όμως κόπτεστε τόσο πολύ για τα δικαιώματα της λεγόμενης «μακεδονικής» μειονότητας στη βόρεια Ελλάδα; Γιατί δεν ασχολείστε π.χ. με τα δικαιώματα των Ρωμιών της Πόλης ή των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου;
Κάποιο λάθος κάνετε κύριε Στάμκο. Η υποστήριξή εκ μέρους μου των δικαιωμάτων των εθνικά Μακεδόνων της χώρας μας έχει να κάνει περισσότερο με το θέμα του εκδημοκρατισμού μας. Ο εκδημοκρατισμός κάθε χώρας μετριέται από το κατά πόσο η χώρα αυτή προστατεύει τα δικαιώματα των Μειονοτήτων, όποιες και να είναι αυτές. Αυτό είναι και το νόημα των πράξεων μου.
Όσον αφορά την δεύτερη ερώτησή σας η απάντηση είναι διττή, πρώτον δεν ασχολούμαι με οποιαδήποτε μειονότητα εάν δεν ερωτηθώ από την ίδια την Μειονότητα, και δεύτερον πιστεύω ότι το θέμα των Μειονοτήτων κάθε χώρας είναι αποκλειστική υποχρέωση των πεφωτισμένων πολιτών των χωρών στις οποίες οι Μειονότητες ζουν.
Στην χώρα μας βλέπει κανείς κυρίως τους ανθρώπους της Αριστεράς, και πιο συγκεκριμένα τους ιθύνοντες του Συνασπισμού, να σχίζουν τα ενδύματά τους για τους Κούρδους της Τουρκίας ή για τους Ινδιάνους του Μεξικού. Οι ίδιοι όμως αυτοί άνθρωποι παριστάνουν τους κουφούς ή τους βουβούς εάν τους μιλήσεις για τους εθνικά Μακεδόνες.
Την συμπεριφορά αυτή την διαπίστωσα πριν από χρόνια σε μια συγκέντρωση του Συνασπισμού στη Θεσσαλονίκη, συγκεκριμένα στον κινηματόγραφο Αίγλη, όπου ήταν παρόν και ο τότε πρόεδρός τους κύριος Κωνσταντόπουλος. Όταν σε μια παρέμβαση μου ερώτησα εάν θα δώσουμε πίσω στους Μακεδόνες αυτό που τους κλέψαμε, δηλαδή τη γλώσσα τους, τότε από τους 5.000 περίπου συγκεντρωμένους οπαδούς του κόμματος το 25% περίπου χειροκρότησε μανιωδώς και το 75% κατάπιε την γλώσσα του!
Πρόσφατα το ίδιο θέατρο του παραλόγου παίχθηκε σε μια ανοικτή συγκέντρωση στην πλατεία που είναι απέναντι από την εκκλησία Αχειροποίητο, όπου ήταν παρόν ο Γραμματέας του Συνασπισμού κύριος Χουντής. Όταν υπέβαλα δημοσίως μια ερώτηση για τους εθνικά Μακεδόνες ο πανέξυπνος αυτός κύριος για να αποφύγει την απάντηση προσποιήθηκε τον ηλίθιο, λέγοντας ότι δεν κατάλαβε την ερώτησή μου, πρόσθεσε δε ότι μετά την συγκέντρωση θα μου μιλούσε προσωπικά για να μου εξηγήσει. Φυσικά δεν καταδέχθηκα να περιμένω και εγκατέλειψα την συγκέντρωση…
Τι είναι το αναγνωστικό ABECEDAR, που μόλις βγάλατε από τις εκδόσεις Μπατάβια; Γιατί αποφασίσατε να εκδώσετε ένα βιβλίο που έβγαλε το ελληνικό κράτος το 1925 για τη σλαβομακεδονική μειονότητα της βόρειας Ελλάδας και κατόπιν αποφάσισε να το αποσύρει;
Σας έχω ήδη απαντήσει, μπορώ όμως να προσθέσω ότι θεωρώ μέγιστο αμάρτημα το να κλέψεις από ένα λαό την μητρική του γλώσσα. Σας παραπέμπω στο καταπληκτικό άρθρο του Θανάση Τριαρίδη «Μια κομμένη γλώσσα». Λόγω του άρθρου αυτού, μετά την άρνηση της εφημερίδας Μακεδονία να το δημοσιεύσει, διέκοψε ο καταπληκτικός αυτός νεαρός συγγραφέας την συνεργασία του με την εφημερίδα.
Πολλοί Έλληνες φοβούνται ότι αν π.χ. αναγνωριστεί η ύπαρξη σλαβομακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα και δοθούν κάποια πολιτιστικά δικαιώματα, τότε αυτό θα ενεργοποιήσει αυτονομιστικές και αποσχιστικές τάσεις που ίσως οδηγήσουν και στην απόσπαση ελληνικών εδαφών… Είναι οι Έλληνες «παρανοϊκοί» ή έχουν λόγους να πιστεύουν κάτι τέτοιοι;
Αυτοί οι Έλληνες δεν εκ γενετής παρανοϊκοί, είναι εντελώς φυσιολογικοί άνθρωποι αλλά έτσι τους κατάντησε η συνεχής εθνικιστική «πλύση εγκεφάλου» από το σχολείο, τον στρατό και την εκκλησία.
Ποια είναι η άποψη σας για τον ελληνικό εθνικισμό γενικότερα; Ποια είναι η ποιοτική του διαφορά σε σχέση με τους άλλους ευρωπαϊκούς εθνικισμούς π.χ. τον γαλλικό, τον ιταλικό κ.α.;
Δεν πρέπει να συνδέουμε τον εθνικισμό με τον πατριωτισμό. Ο πατριωτισμός διδάσκει να υπερασπίζεται κανείς την πατρίδα του από κινδύνους, όπως και έχει χρέος να υπερασπισθεί κανείς το σπίτι του και την οικογένεια του εάν εισβάλουν στο σπίτι του εγκληματίες. Ο εθνικισμός γενικά είναι μια εγκληματική θεωρία, η οποία διδάσκει την μη ανοχή και την καταστροφή του διαφορετικού.
Ποια είναι η άποψη σας για την Ελλαδική Εκκλησία και ιδιαίτερα για τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο;
Τι να απαντήσω, εδώ θα χρειασθεί ολόκληρη συνέντευξη για να απαντήσω σχετικά με τον άνθρωπο αυτό που είπε ότι για την επίλυση του προβλήματος της Κύπρου μας χρειάζονται κανόνια (αναφέρεται λεπτομερειακώς στο βιβλίο του κυρίου Βασιλάκη Η Μάστιγα του Θεού). Για τον παπά αυτόν αισθάνομαι την μεγαλύτερη περιφρόνηση που είναι δυνατόν να αισθάνεται κάθε φυσιολογικός άνθρωπος.
Έχετε πρόσφατα δηλώσει πως η Ελλάδα γνωρίζει τα τελευταία χρόνια ένα είδος «πνευματικής αναγέννησης», με ομάδες αντιφρονούντων δημοκρατών διανοούμενων που προχωρούν τολμηρά προς την κατεύθυνση της ανάδειξης της ιστορικής αλήθειας μακριά από «εθνικούς μύθους», και εθνικιστική ιδεολογική τύφλωση. Συμβαίνει όντως κάτι τέτοιο ή πρόκειται απλώς για ευσεβείς πόθους;
Βεβαίως και συμβαίνει αυτό, θα μπορούσα δε με μεγάλη χαρά να αναφέρω τους εξής Έλληνες συγγραφείς: τους κυρίους Νίκο Δήμου, Θανάση Τριαρίδη, Διονύση Γουσέτη, Δημήτρη Λιθοξόου, Γιώργο Τσιάκαλο και άλλους που δεν τους γνωρίζω προσωπικά.
Ποια είναι η Ελλάδα που οραματίζεστε;
Μία Ελλάδα πραγματικά δημοκρατική και όχι ημιφασιστική, όσον αφορά τουλάχιστον τα ανθρώπινα δικαιώματα…
-//-
