"Hellenlerden önce varolduğu kesin sayılan ateş-tanrı Hephaistos'un tapımı Atina'da ve Lemnos'da odaklanıyordu. Hephaistos, ayrıca, Samothrake'de, Lemnos'da ve İmbros'da yaşamış olan Kabirlerin Pelasg tapımında da karşımıza çıkmaktadır. Kaldı ki, A.B.Cook da, Hephaistos'un bir Pelasg tanrısı olduğunu öne sürmüştür.
Dolayısıyla, Hermes de bir Pelasg tanrısıdır büyük bir olasılıkla."
Dolayısıyla, Hermes de bir Pelasg tanrısıdır büyük bir olasılıkla."
George Thomson
Tarih Öncesi Ege
"Çünkü bu ad eskiler tarafından Helenlerden önce bulunan ve HELENCE OLMAYAN dili konuşanlara verilmiştir. Fakat PELASGLARIN gerçekten kim olduklarını bulmaktan vazgeçiyoruz. (...) "
" (...) Altayların güneyinde , Tiyenşan'da Çinliler ve müslüman yazarlarca korunan bütün töreler, burada hatırlanmayacak kadar eski zamanlarda oturan TÜRK-TATAR TOPLULUKLARIN EN ESKİ TARİHLERDEN İTİBAREN DEMİR İMALATIYLA MEŞGUL OLDUKLARINI VE YÖNTEMLERİNİ ÇOK İLERİ AŞAMALARA GETİRDİKLERİNİ GÖSTERMEKTEDİR.
Bunlar, Çindeki Miao-tseu'lerin ve Yunan ve Latin yazarların Seres (Kuzey Çin Halkları) dedikleri grubun bir kısmını oluşturan Tibetli kabileler içinde yer almaktadır. Bahsettiğimiz Miao-tseu'ler Çin göçünün ulaşmasından önce, yani İSA'nın DOĞUMUNDAN EN AZ YİRMİBEŞ ASIR ÖNCE, DEMİRİ İŞLİYORLARDI " Henri Berr....link
Heredot kitabında ,Yunanlıların medeniyeti kendilerinden önce oraların yerlileri olan bir kavimden aldıklarını ve bu kavme Pelasglar dediğini de biliyoruz der. Ve Pelasgların kökenini de Türklere bağlarlar.:
Pelasgians
Turkisc names of Pelasgians
Hephaistos ve Kykloplar Aşil'in kalkanını hazırlıyorlar, Hera ve Athena da bakıyor.
Palazzo dei Conservatori, Roma'da
Hephaestus and the Cyclopes preparing the shield of Achilles. Athena and Hera are watching. Palazzo dei Conservatori, ;Rome
Kykloplar Tepegöz'den türedi, demirciliğin yanında duvar ustasıydılar bu yüzden aşılamayan duvarlara kyklop duvarları da diyorlar. Hatta Homeros'un bu hikayeyi doğudan aldığı da söylenir ki bugün tartışma konusudur "Homeros yazmadı bu destanı" diye, Heredot bile Homeros'un bu destanı yazıp yazmadığını sorgular kitabında. Homeros'un yazdıkları günümüze gelmemiştir. İskenderiye kütüphanesinin 2.müdürü olan Efesli Zenodotus MÖ.3.yy-2.yy'da Homer'in yazdığı düşünülen kitaplarını toparlayıp düzenlediği ve tekrar yazdığı bilinir. Homer'den 600 yıl sonra!!! Kimbilir nasıl bir değişime uğramıştır. Kitapta Vatanını koruyan (H)Ektor yerine Aşil kahraman olarak algılanır....Yunan kültürünün etkisi vardır ve onların mitolojisi ancak MÖ.8.yy'dan sonra oluşmaya başlamıştır. Sadece İlyada ya da Odysseia'da değil, Anglo Sakson destanı olan ve 11.yy'da yazıya geçirilen Beawulf'ta Dede Korkut destanlarıyla örtüşür. Truva ve Anadolu Türklerin Anayurdu deniliyorsa, Sakaların-İskitlerin Avrupa'da gezindiği, daha sonra ki Hun ve Avar göçüyle de Türklerin varlığı süreklilik arz ediyorsa, Avrupa'daki diğer milletlerle karışmış olmaları ama kültürün devam ettirilmiş olması göz ardı edilemez. Nasıl ki Bilgimış Herkül olduysa, Sümer hayvan masalları Aesop'a mal edildiyse...Masallarımız insanları cezbetmiş anlaşılan.
Kurgu, yapı, konu, tema, tip, anlatım tekniği, motif ve dekoratif unsurlar bakımından karşılaştırılan Homeros destanları ile Dede Korkut hikâyeleri arasında tesadüfle izah edilemeyecek kadar önemli benzerlikler görülmektedir. Destanını oluşturan parçaların Homeros‟tan çok daha önce halkın hafızasında yaşadığı bilinmektedir.
M.Rimşneyder Homerin yaşadığı dövr haqqında yazır: «Tam aydın şəkildə müəyyən edilmişdir ki, Homer nə e.ə.IX əsrdə, nə də hətta e.ə. VIII əsrdə yaşaya bilərdi… O, arxeologiyada «orientalizasiya» adlanan dövrə mənsubdur və onun yaradıcılığını nə bu dövrdən xeyli əvvələ, nə də bu dövrdən xeyli sonraya aid etmək olar». (16,3-4) Müəllif bir qədər sonra həmin dövrü belə səciyyələndirmişdir:
Bu dövrdən danışılarkən «Əslində, Şərqi təqlidə cəhd olunduğu dövrdən deyil, əksinə, oykumen (yunanlar onlara məlum olan bütün məskun dünyanı belə adlandırırdılar) üçün xarakterik olan macəralar, kəşflər dövrü, ruhi-mənəvi azadlıq dövrü dünyaya münasibətindən söhbət gedir ki, onun mərkəzi sözün həqiqi mənasında heç də Şərqdə yerləşmir, Aralıq dənizində – onun Şərq sahillərində yerləşirdi. Əgər biz e.ə.750-ci ildən 600-cü ilə qədərki dövrü «Homer» dövrü adlandırırıqsa, yalnız ona görə yox ki, Homer həmin dövrdə yaşamışdır, ona görə ki bu dövr vahid bir dövr təşkil edir…» (16,4)
Yəni müəllif demək istəyir ki, Homer öz əsərlərini həmin əsərlərdə bəhs olunan hadisələrdən 500 il sonra qələmə almışdır və bu dövr elə bir dövr idi ki, hələ Şərq öz zəngin mədəniyyəti ilə Qərbi təsiri altına ala bilməmişdi və bütün qəbilələrin, tayfaların özünə məxsus dərketmə imkanları mövcud idi. Ola bilər. Lakin əhali o qədər tez-tez yerdəyişmələrə məruz qalır və müxtəlif etnoslar qarışıq halda yaşayırdılar ki, eyni mif və hadisələri asanlıqla bir-birinə ötürə bilirdilər.
M.Rimşneyder «Homer dövrü»nü xarakterizə edərək yazmışdır: «Homer dövrü» özünəməxsusluğu ilə ona minnətdardır ki, e.ə.XII əsrin əvvəlində Xett imperiyasının dağılması dövründən Ön Asiyada faktik olaraq elə bir böyük dövlət mövcud olmamışdır ki, başqa xalqların həyatına həlledici təsir edə bilsin. Çoxsaylı balaca dövlətlər hər cür xarici himayədarlıq olmadan yaşaya bilirdilər». (16, 5) Dövrün bu düzgün
xarakteristikasını biz həm Troya dövrü etnoslarının yaşadığı mərhələyə, həm də oğuzların «Kitabi-Dədə Qorqud»dakı zamanına aid edə bilərik. Hər iki əsərdən aydın olur ki, həqiqətdə də elə bir güclü istilaçı hegemon dövlət yoxdur və bir-biri ilə vuruşan xalqlar əsasən eyni gücdə olan qəbilələr birliyindən ibarətdir.
«Kitabi-Dədə Qorqud»u oxuduqca fikrimizi ifadə edə bilməsək də, daim belə bir daxili düşüncə ilə yaşamışıq ki, hadisələrin cərəyan etdiyi dövr necə bir dövrdür? Ətrafda nə fars var, nə ərəb var, nə erməni, nə də gürcü. Elə bir güclü dövlət müşahidə olunmur ki, fikirləşəsən ki, oğuzlar üçün qorxuludur. Elə bil, elə bir dünyadır ki, yer üzündə yalnız oğuzlar var və bir də qüvvə etibarilə onlara az-çox bərabər olan müxtəlif qəbilələr. Bu, həqiqətdə də dastandan alınan əsas təəssüratdır və zaman etibarilə M.Rimşneyderin təsvir etdiyi dövrə tam uyğundur. Deməli, dastanın üzərində işləyənlər, onu zamana uyğunlaşdıranlar ictimai quruluşu dəyişə bilməmiş, zamanın əsas səciyyəsini olduğu kimi saxlamağa məcbur olmuşlar.
Eney sözünü yunan dilindəki aenea («əbədi») və latın dilindəki aeneus («möhkəm», «uçulmaz») sözləri ilə müqayisə etmişlər.(5, 55). Lakin fikrimizcə, bu söz türk dillərində çox geniş şəkildə işlənən «qurd balası» mənasında əniy sözündəndir. Böyük türk xaqanlığını yaratmış Bumın kağanın tayfası da çin dilində bu sözlə a-şina – «nəcib qurd» adlanırdı. (rus dilindəki henok, türk dillərindəki ənik, çin dilindəki şena sözləri eyniköklüdür; bax: 14, 97-114)
Paris – Priamın oğludur. Onun Aqamemnonun qardaşı Menelayın arvadı gözəl Yelenanı qaçırıb Troyaya gətirməsi müharibə üçün bəhanə sayılır. Odur ki hərdən qınaq mənbəyidir: «Ey saçını qız tək hörüb, qızlardan göz ayırmayan lovğa qoçaq…» (163) Paris - «bars» (pələng) sözündəndir. Türk dillərində Bars buğa, Bars beg, xakas dilində isə Paris adları məlumdur. (6,,84-85)
Troya qəhrəmanlarından Alber adının «alp ər» mənasında olduğu, Askan şəxs adının «azqın» sözü ilə bağlı olub «dəcəl, qəzəblənmiş, qızmış, tərs, sözə baxmayan» mənalarında işləndiyi izah edilmişdir..(5,56- 57)
Priamın bacısının adını bildirən Aytilla adı qırğız antroponimiyasındakı Aytilla ilə müqayisə edilmişdir. (5, 58) Bu söz bəlkə də böyük hun sərkərdəsinin adının -Attila sözünün əcdadıdır. Afrodita troyalıların dilində Bayana şəklində qeydə alınmışdır. Bayana türk mifologiyasında himayəçi qadın tanrısı sayılır və «bəy ana» kimi izah edilir. (12,82-85)
Bunlardan başqa, poemalardakı Alt (Priamın qaynatasının adı, 313), İtil (597), Pir (246), Elat (tərcümədə Yelat verilib, 90) kimi şəxs adlarının, Tayget dağ adının (tərcümədə Qayget gedib, 439), Aksi çay adının (44) türk mənşəli olduğunu söyləmək mümkündür.
Ümumən Homerin «İliada» və «Odisseya» poemalarındakı onomastik leksikanın ətraflı tədqiqinə xüsusi ehtiyac vardır. Biz isə Homer dövründə «Dədə Qorqud»u yaradan oğuz türk tayfalarının axeylilər və başqa hindavropalılar ilə qonşuluq şəraitində yaşadıqlarını, yaxın əlaqə və münasibətdə olduqlarını göstərmək üçün bir neçə nümunəni nəzərdən keçirməli olduq. Bunlar göstərir ki, bir kökdən olan insan eyni real hadisələr, eyni mif və əfsanələr əsasında dastanlar yaradır və həmin dastanları tədricən öz səciyyəsinə müvafiq şəkildə cilalayır.
Prof.Qezenfer Kazımov (Gazanfer Kazımov,sitesi)
Homeros`un destanları ve “Kitabı-Dede-Korkut” pdf
VE
Gılgamış değil Bilgimış
öz be öz Türkçe
EK:
The Little Book Of BIG Greek Lies
BIG Greek Lie # 3 - “The Ancient ‘Greek gods’ were Greek” (Some modern Greeks believe that those who spoke Greek and believed in the Greek gods were actually Greek)
We often read in books, see movies and hear stories about the so-called mythical “Greek gods” but have we ever stopped to think what makes these deities Greek? Are they “Greek” because they originated where modern Greece is today? Are they “Greek” in a national sense? Are they Greek because the Ancients that lived in the region where modern Greece is today wrote about them? How are they “Greek”?
The word “Greek” before the word “gods” implies that there is a relationship between “Greek” and “gods” which means that in some way these gods belong to Greece or the “Greeks”. Since these “gods” are not associated with other Mediterranean people such as the Macedonians, Paeonians, Illyrians, Thracians, Pelasgians, Phrygians, Lydians, Carians, Lycians, Paphlagonians, Cappadocians, Cilicians, Picidians, Pamphylians and others, in a similar manner, who also celebrated and believed in them, then one is led to believe that these gods must be exclusively connected to Greece and the “Greeks”
The question is how?
Among several sources we consulted, Microsoft’s Encarta encyclopedia under the heading “Greek Mythology” had an explanation but this explanation did not enforce the idea that the so-called “Greek gods” were actually “Greek”.
According to Encarta, mythology in written form appeared for the first time in the literary works of Hesiod and Homer around the eighth century BC. Homer, as we know, produced the famous works the “Iliad” and “Odyssey” and Hesiod produced the poems “Theogony”. Both authors in their respective works talk about the various tales and legends associated with ancient deities. Hesiod, however, according to Encarta, takes a step further and introduces a larger number of myths that include deities that are not mentioned by Homer. Hesiod, in “Theogony”, who talks about the creation of the world, the birth of the gods as well as their adventures, NEVER ONCE mentions “Greek” or any other name derived from this word!
Similarly, Homer in his works the “Iliad” and the “Odyssey”, considered to be reliable sources for the so-called “Greek Mythology” and the “Greek gods”, NEVER ONCE mentions the word “Greek” or any other name derived from this word!
the so-called “Greek mythology” and the “Greek gods” were in fact written by NON-GREEKS or by authors of unknown origin/ethnicity. If the authors who wrote about them were not “Greek” then perhaps the legends of the so-called “Greek gods” originated somewhere in the lands of modern Greece.
Unfortunately that is not true either. According to Herodotus, many of the elements of the so-called “Greek myths” associated with the “Greek gods” were borrowed from foreign religions, mainly from the Pelasgians who in turn borrowed them from the Egyptians. (There are some scientists today who believe the Pelasgians lived in the lower Balkans, including Macedonia and were the ancestors of some of the Slavs.) However let as not just take Herodotus’s word. Let’s examine the mythological deities themselves starting with the supreme god Zeus.
According to the Grolier Encyclopedia, Zeus is a celestial deity of Indo-European origin symbolically associated with the sky. Poseidon, the elder brother of Zeus, is also a deity of Indo-European origin. Apollo, on the other hand, is an Asian deity from the Asian shaman cults, imported from Siberia.
Clearly they are not of “Greek origin”
And finally, perhaps the so-called “Greek gods” were “Greek” because they were exclusively celebrated by the ancient people who lived south of Mount Olympus where modern Greece is today. That too, I am afraid is not true. The mythical gods, referred to as the “Greek gods”, were common to most ancient Mediterranean nations and cultures.................!
Remember; Turkish Myths and Sumerian Myths too...
more to read Big Greek Lies
SB
diğerleri
AESOPS FABLES .... IS IT?
Sumerian Mythology is much older than the Greek (Hellenes) Mythology
GILGAMESH-BILGAMESH / GILGAMIŞ-BİLGEMİŞ
EJDERHAYI ÖLDÜRMEK
SERPENT / DRAGON - TURANiAN
Ejderha, Yılan, Süt, İlk Ruh
LETO ; SHE WOLF
KURT / KURT DONUNA BÜRÜNME / KURT SAVAŞÇILAR
Unicorn legend was born in this way
Sagittarius Mitolojisi
MİTOLOJİ
HERMES / MERKÜR
