20 Nisan 2013 Cumartesi

PAZIRIK KURGANI VE BUZ BAKİRESİ PRENSES UKOK




PAZIRIK HALISI M.Ö. 5.- 4.yy


Güney Sibirya, Altay Dağları’nın eteğinde UKOK yaylası bulunan PAZIRIK vadisi , özellikle İskitler’in Türklüğü ile ilgili önemli ipuçları ve bulguların ortaya çıkarıldığı tarihi bir arkeolojik alandır.

Pazırık'ta , MÖ V-III. yüzyıllara tarihlendirilen , Buz bakiresi (Prenses Ukok/ Ukaka !) adı verilen , 25 yaşında öldüğü ve hayvan desenli dövmelerle süslenmiş ve iyi korunmuş mumya ,arkeolog Natalia Polosmak tarafından 1993 'te bulunmuştur.

M.Ö 3000 yıllarından kalma kurganlardan da hareketle, cesedin gömülmesi, yakılması veya sergilenmesi şeklinde düzenlenen defin merasimleri içerisinde en yaygın olan uygulama şeklinin cesedin toprağa gömülmesi olduğu görülmektedir. Göktürk, Kırgız, Oğuz, Hun, Uygur gibi pek çok Türk boyuna yönelik tarihi ve arkeolojik incelemeler ve bu toplumların sözlü halk kültürü ürünleri içerisinde zaman zaman karşılaşılan defin merasimlerine dönük uygulama anlatmalarından , bahsi geçen bu toplumlarda müracaat edilen temel defin şeklinin toprağa gömme olduğu görülür;

“ ...Ölü gömme âdetlerine gelince, onlar ölülerini , Göktürkler gibi sırtlarında elbiseleri, üzerlerinde silahları ve yanlarında diğer şahsi eşyaları ile birlikte gömüyorlardı. Ölü, ev şeklinde açılan bir mezara oturtulup, eline içki dolu ( her halde kımız ) bir çamçak veriliyor ve önüne de yine içki dolu bir kap konuluyordu. Mezar, bir oda gibi açılıyor, tavanı yapıldıktan sonra onun üzerine de çamurdan kubbeye benzer kısım ilave ediliyordu...”

Ölünün defni esnasında, bir takım yiyecek ve içecekler yanında, şahsi eşyaları ile birlikte, bu dünyadaki evini andırır bir kurgana gömülmesi, bu toplumlarda ölümden sonraki yazgıya dönük bir uygulama olarak değerlidir.

Eski Türkler, ölümden sonra, insanın bu dünyadakine benzer bir hayat süreceğine, yiyip – içeceğine, eğleneceğine, savaşacağına kısacası; dünya hayatından pek de farklı olmayan bir yaşam süreceğine inanmaktaydılar. Bu inanç dairesinde, cesedin muhafaza edildiği ve ölen kişiye bu dünyadaki yaşamının benzeri bir yaşam sağlama yönünde, uyguladığı kolaylıklar açısından kurganların ön plana çıkmış olması, toprağa gömme şeklinin önemini anlatır. 
(Geneltürktarihi'den alıntıdır)


Mumya Arkeoloji ve Etnografya Novosibirsk Enstitüsü, RAS Sibirya Şubesindedir. Buluntular ise The State Hermitage Müzesi'ndedir.




Kurgan 


Pazyryk (Pazırık ) Mummies

The Pazyryk burials are a number of Iron Age tombs found in the Pazyryk Valley of the Ukok Plateau in the Altai Mountains, Siberia, south of the modern city of Novosibirsk, Russia; the site is close to the borders with China, Kazakhstan and Mongolia. Dated to between the 6th and 3rd centuries BC.

The tombs are Scythian-Turks (Saka/İskit Turks) type kurgans, which is named by some scholars as barrow-mound tombs-tumulus; containing wooden chambers covered over by large cairns of boulders and stones or grounded as a hill.

The most famous undisturbed Pazyryk burial so far recovered is the Ice Maiden or "Altai Lady" found by archaeologist Natalia Polosmak in 1993 at Ukok, near the Chinese border. The find was a rare example of a single woman given a full ceremonial burial in a wooden chamber tomb in the 5th century BC, accompanied by six horses. Kurgan culture and burial with horses are Turkish culture. She is definitely a Shaman... 


5 deers 1 goat on iron mirror


"...Six horses wearing elaborate harnesses had been sacrificed and lay to the north of the chamber.The maiden's well-preserved body, carefully embalmed with peat and bark, was arranged to lie on her side as if asleep. She was young, and her hair was still blonde; Even the animal style tattoos were preserved on her pale skin: creatures with horns that develop into flowered forms. Her coffin was made large enough to accommodate the high felt headdress she was wearing, which was decorated with swans and gold-covered carved cats."

Pazyryk is also famos with the oldest carpet of the world,which is now in the Hermitage Museum in St. Petersburg. The carpet was double (Gordion, i.e. Turkish) knotted sometime in the 5th century BC and recovered almost 2,500 years later when, in 1949, Russian scientists opened one of many burial mounds in the Pazyryk valley. The etymology of the word Pazyryk (Pazırık) / Basırık is Turkish, means hidden, pressed, compacted.


 Scythian's are not Persians, but Turks.
Scythians, Saka, Sarmats and Cimmerians 
Turkic World